معرفت

زمانی  می رسد که شادی و سرخوش هم چون کودکان  ؛ این  بهار توست 

گاهی  با تمام  وجود  احساس می کنی  نیازمند آنی که مادرانه محبت کنی  و خلقی را سیراب؛ این تابستان توست

گاهی از عشق و اندوه سرشاری ؛این پاییز توست

و زمانی افسرده و غمگین و این زمستان توست

تمام عالم در وجود تو ست و تو خود چنانی که همه ی موجودات در وجود ت در شگفتند .

پروردگار توانا عالم درون تو را در پیشگاه نگاهت چنان آراسته که بتوانی درون خود را بیشتر بشناسی

پس بایسته است که به بالندگی برسی . شاید این نقطه ی آغاز راه نیک بختی توست

بهاری باشی                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           وحید